آرتور شوپنهاور
شوپنهاور در سال 1851 مجموعه ای از دیگاه های فلسفی خود را تحت عنوان ملحقات_و_متممات انتشار داد. تا اواسط قرن نوزدهم آثار شوپهناور چندان مورد توجه نبود تا اینکه افرادی چون تولستوی از او به عنوان نابغه ترین انسانها یاد می کند. مجموعه حاضر که بخش بخش گذاشته ام و با عنوان در باب حکمت زندگی ترجمه شده است قسمتهایی از مجموعه ملحقات و متممات می باشد.
در این كتاب، شوپنهاور در توضیح و تائید افکار خود در خصوص حکمت عملی و دستیابی به سعادت، بعضی از سخنان خردمندان جهان از جمله هومر، ارسطو، ولتر و گوته استفاده می کند.
نیچه، توماس مان و کامو از جمله افرادی هستند که از شوپنهاور تاثیر گرفته اند. نیچه در مورد او می گوید : “مطلقا تنها بود و کمترین دوستی نداشت و فاصله میان یک و هیچ لایتناهی است”. شوپنهاور تا آخر عمر ازدواج نکرد. او ازدواج را مسئولیتی احمقانه می دانست.
سلب مسئولیت: مسئولیت محتوای این شبکه اجتماعی به عهده ی صاحب آن می باشد، لطفا قبل از اعتماد به آن، تحقیق کنید، همچنین در صورت مشاهده تخلف از قسمت گزارش به ما اطلاع دهید.
